‘Kijk wat ik bij me heb’, zegt Yvonne terwijl ze mijn praktijk binnenstapt. Ze draagt een grote rol papier. Terwijl ze die uitrolt vertelt ze: ‘Ik kwam er de laatste weken dus achter welke angsten ik heb en ik heb ze allemaal opgeschreven.’
Enigszins verbijsterd kijk ik naar het grote volgeschreven vel papier 📝 ‘Ja’, vervolgt Yvonne, ‘het waren zoveel angsten dat ik ze maar heb gegroepeerd. Nu de vraag of jij kunt helpen ze allemaal op te lossen.’
‘Weet je wel hoe uniek dit is?’, vraag ik aan Yvonne. ‘Als ik me voorstel dat ik dit zelf zou hebben opgeschreven word ik dáár juist een beetje angstig van. Ik voel me dan overspoeld worden, alsof ik uit niets anders meer besta dan uit angst. Hoe is dat voor jou?’
‘Tja’, zegt Yvonne, ‘de rol papier lag de laatste week in mijn gezichtsveld en ik kon er inderdaad niet helemaal rustig bij blijven.’
Ik stel voor dat we eerst die onrust aanpakken, voordat we naar de inhoud kijken. ‘We willen nieuwe oplossingen creëren voor angst. Hiervoor hebben we zo ontspannen mogelijk en het liefst positief gestemd naar angst te kijken.’ 🧘♀️
Een nieuwe oplossing voor angst vraagt om een ontspannen houding
‘Je raakt positief gestemd als je jezelf complimenten geeft, omdat je daarvan een goed gevoel creëert’, vervolg ik. ‘Een compliment geven aan jezelf lijkt me in dit geval niet moeilijk. Want jee, jij durft in de spiegel te kijken en niet een beetje ook! Er is lef voor nodig om te doen wat je hebt gedaan én moed én durf. En da’s best grappig als je erover nadenkt: je hebt durf nodig om je angst aan te kijken.’
Als opdracht krijgt Yvonne om dagelijks tegen zichzelf te zeggen: ‘Wat heb ik een lef, moed en durf’. Als ze deze actie koppelt aan elk wc-bezoek kan ze daarbij ook nog in de spiegel kijken 🪞 Zo krijgt ze een positieve associatie met zelfreflectie. De eerste stap om angst te durven aan te gaan kijken. Daar gaan we de komende tijd mee aan de slag 💪
Kijk jij wel eens in de spiegel?
Liefs van Lanke
