Eiwitten! Je krijgt er spieren van, ze zouden een gezonde vervanging voor koolhydraten zijn en bovendien hét ingrediënt voor een summerbody. Maar hoe gezond zijn eiwitten echt? Wat als ze chronische klachten juist verergeren?
Eiwit is belangrijk, dat is waar. In mijn praktijk zie ik echter dat een te eiwitrijk eetpatroon bij sommige mensen juist leidt tot klachten, van vermoeidheid tot stijfheid en gewrichtspijn. Eiwit verzuurt het lichaam en dat kan schadelijk zijn. Zo had ik een cliënt met artroseklachten die dagelijks veel zuivel, vlees en eieren at. Toen ze overstapte op minder dierlijke en meer plantaardige eiwitten, verdwenen haar pijnklachten grotendeels binnen enkele weken.
Eiwitten staan bekend als bouwstenen van ons lichaam. Ze zorgen voor spierherstel, celvernieuwing en een verzadigd gevoel. In bepaalde levensfasen of bij specifieke doelen, zoals bij herstel na ziekte of operatie of gewichtsverlies kan eiwitrijke voeding heel zinvol zijn.
Maar meer is niet altijd beter.
Via je gewone voeding krijg je meestal al voldoende eiwitten binnen, stelt ook het Voedingscentrum Nederland. Vanuit de natuurgeneeskunde kijken we breder dan alleen de functie van een voedingsstof. Daar speelt ook de belastbaarheid van het lichaam mee. Een overmaat aan (vooral dierlijk) eiwit werkt verzurend. Het kan het zuur-base-evenwicht verstoren in je lichaam, wat op termijn bijdraagt aan vermoeidheid, ontstekingen of botontkalking. Het lichaam moet immers iets doen met al die stikstofverbindingen en restproducten. Helemaal met de toegevoegde stoffen bij eiwitrepen.
Plantaardige eiwitten (denk aan hennep, peulvruchten, zaden) worden in dat opzicht als milder beschouwd: voedend, maar minder belastend. Niet voor niets zijn ze vaak een onderdeel van een natuurgeneeskundig hersteltraject.
Toch kunnen extra eiwitten wel degelijk goed voor je zijn in bepaalde situaties. Veel mensen eten ongemerkt te veel snelle koolhydraten, suikers, witmeel, snacks die zorgen voor bloedsuikerschommelingen en vetopslag. In zo’n context kan een tijdelijke eiwitrijke fase wél helpend zijn: het lichaam krijgt rust, het hongergevoel neemt af, en de vetverbranding komt weer op gang. Maar die fase is tijdelijk. Het doel is altijd terug naar balans: voeding die voedt, verteerbaar is, en het lichaam niet overbelast.
Mijn pleidooi? Wees niet bang voor eiwitten, maar heb ook geen tunnelvisie en luister naar je lichaam. Gebruik ze bewust, passend bij je behoefte, en met oog voor de herkomst.
Hoe denk jij over eiwitten? Meer weten? Beluister dan een eerdere podcast die mijn dochter Nieke en ik samen hebben opgenomen.
🎧 Beluister de aflevering hier!
