Pfff, mmhmpfff, grrrrr, ik zit al 2,5 uur achter mijn nieuwe, maar oude lockmachine. Het is me niet gelukt, ondanks de filmpjes en de gebruiksaanwijzing van internet. De vier draden inspannen van zo’n machine is een uiterst secuur, haast chirurgisch, klusje. Dat ik al van jongs af aan geen diepte kan zien helpt niet mee. Mijn leeftijd ook niet. Ik geef het op.
’s Avonds laat hoort mijn man Tom mijn ervaringen van eerder op de avond aan. Ook hoort hij dat ik erover denk de naaimachine terug te brengen. Na een poosje denken zegt hij: ‘Laat mij jouw ogen zijn. Dit kunnen we heus wel samen oplossen!’
En ineens snap ik het. Ik hoef niet alles zelf te kunnen om toch de regie te behouden.
Regie voelen, op welk vlak dan ook, is gezond. Zelfs de Positieve Gezondheid stelt dat, een gezondheidsvisie van Machteld Huber die sinds enige jaren omarmd wordt door de overheid en de reguliere gezondheidszorg. Niet alleen voor je fysieke lichaam is het belangrijk om de regie te ervaren, ook voor je mentale gezondheid is het essentieel dat je voelt dat jij aan het roer staat. De regie voelen brengt vrijheid en houdt je uit de rol van het slachtoffer. Mijn visie, Duurzaam gezonder worden, gaat een stapje verder. Ik geloof dat je altijd de regie kunt voelen, ook al heb je die ogenschijnlijk niet. Je kunt zelfs regie ervaren als een ander het probleem voor je oplost 🌱
Zo ook in dit geval. Mijn gevoel van regie versterkt zich door meerdere oplossingen voor het probleem te vinden. Zo kan ik Tom vragen de lockmachine in te spannen, een loep kopen of een pincet gebruiken. Regie gaat om het bewustzijn dat jij oplossingen bedenkt en kunt verzamelen.
Het grappige is: de volgende dag kan ik het niet laten het nog eens zelf te proberen, dat draden inrijgen. Het lukt.
Waar kan jouw regie worden vergroot? Kun je oplossingen verzinnen om je gevoel van regie maximaal te maken?
